هفته نامه
« بازگشت
اقتصاد مقاومتی از حرف تا عمل (قسمت اول)
اقتصاد مقاومتی از حرف تا عمل (قسمت اول)
تهیه و تنظیم: امیر عباس امینی|
در این سری مقالات مقصد آن داریم تا با توجه به بررسی ها و پژوهش های اقتصاددانان، مسئولان و تحلیلگران اجتماعی، به نقل از مجلات و نشریات علوم انسانی رسمی کشور همچون « عصر اندیشه» و « پنجره» و دیگر نشریه ها مطالبی جدی درباره آینده اجتماعی و اقتصادی ایران و ضرورتهای گذار به اقتصاد مقاومتی را عرضه بداریم، به این امید که شناخت بیشتری از اشکلات ساختاری، درونی و ریشه ای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشورمان بدست آید و راههایی برای برون رفت از این مشکلات و رسیدن به وصفیت بهتر چنانکه حق همه مردم است، حاصل آید.
این سلسله مباحث، عناوین مختلفی دارد که برخی از آنها از این قرارند: رکود اقتصادی، انتظارت تورمی، برنامه ریزیهای ناهماهنگ و نامنسجم، عدم حمایت و هدایت تولید داخلی، خطر تجزیه اجتماعی و مباحث دیگری از آنها به تنهایی دغدغه بسیاری از مردم و مسئولین و آگاهان به مسائل می باشد و می توان با بررسی مختصر هر کدام، شناخت شفاف تری از اوضاع کلی کشور بدست آورد.
عنوان:« اهداف توسعه در ایران له شده است» نشریه شرق پنجشنبه 16 مهر 94
« از زبان اقتصاد دان ها»
-آقای فرشاد مومنی(اقتصاد دان):« ناپایداری جدی در انتظار اقتصاد ایران»
شاخص نوآوری جهانی در سال 2014 میلادی وضعیت 143 کشور را بررسی کرده است. ایران در بین 143 کشور، رتبه 120 را دارد. در مجموع از نظر اجرای قانون رتبه 120 و کار آمدی حکمرانی رتبه 102 و در پیشرو بودن بازار رتبه 139 و از نظر تجارت و رقابت رتبه 136 ، از نظر جذب دانش نیز رتبه 136 را دارا هستیم. در مجموع این موارد نشان دهنده این است که با اینکه از نظر در آمدی، ایوان در میان کشورهای دنیا در رده متوسط ارزیابی می شود، اما در بین کشورهای با درآمد متوسط، عملکرد ایران جزء ضعیف ترین عملکردهاست.
همچنین آقای مومنی به این موضوع می پردازد که زور اجتماعی علم در ایران از زور اجتماعی رانت خواران خیلی کمتر است که نمونه آنرا را در عرصه های مختلف از جمله بخش های مولّد و تولید می توان مشاهده نمود. با نگاهی به آمارها می توان دریافت که در سالهای 80 تا 93، مجموع سودی که به سپرده ها پرداخت شد، معادل دستمزد 13 میلیون کارگر یا به عبارتی حقوق بیش از 50 درصد نیروی کار ایران بوده است(یعنی سرمایه ها در جهت منافع ملی به گردش در نمی آید.)به این ترتیب صنعت به سمت فروپاشی پیش می رود.
*آقای محمد تجرینیان(فعال اقصادی):« به منابع آتش می زنیم»
در برنامه های توسعه بعد از انقلاب، دو هزار و 163 میلیارد دلار به اقتصاد ترزیق شده است.
این نشان می دهد که ما منابع کم نداشتیم، زیرا با یک پنجم این منابع، کره جنوبی توانسته پیشرفت خوبی داشته باشد و در این مدت 105 میلیارد دلار درآمد خود را به 25 هزار میلیارد دلار برساند. مالزی نیز با یک هفتم این مبلغ توانسته رشد خوبی داشته باشد. اما ایران کجای ماجراست؟
*آقای حسین راغفر، هیأت علمی دانشگاه الزهرا:« اهداف توسعه در ایران له شده است»
یکی از اهداف اصلی انقلاب، رفع نابرابری ها، محرومیت ها و تحقق عدالت اجتماعی بود. که بعد از گذشت یک سوم قرن، شاخص های بی عدالتی در کشور رفع نشده است. در حال حاضر، نزدیک به 6 درصد جمعیت کشور، گرسنه هستند. یعنی کل درآمدها آنها، هزینه غذایشان را هم تأمین نمی کند. البته این رقم از سوی برخی مسئولان 11 تا 12 ردصد اعلام شده است. ضمن اینکه از سال 84 فقر زنان سرپرست خانوار و کودکان افزایش یافته است.
نابرابریهای شدید می تواند به تجزیه و چند پاره شدن جامعه تبدیل شود.
*آقای عباس شاکری(اقتصاد دان):« سهم ناچیز صادرات با فناوری پیشرفته»
در سال 2009 کره جنوبی 103 میلیارد دلار کالا را با فناوری پیشرفته صادر کرد که این رقم برای کشور ما یک میلیارد دلار هم نشده است. در میزان تولید ناخالص ملی، سهم منابع طبیعی بالاست. یعنی نفت، گاز، معاد و جنگل و هر چیزی که از طبیعت استخراج کرده ایم، فروخته ایم. رکود همچنان بر اقتصاد ایران حکفرماست. در ایران مقیاس عملکرد بنگاهها نامناسب است و چنین مواردی به دلیل نبود رقابت پذیری سالم و ضعف ماست. برای مثال یک کارخانه در کره جنوبی شاید به اندازه صد کارخانه ایرانی، مقیاس داشته باشد. ایران برای اقتصاد 400 میلیارد دلاری، حدود 912 بانک و تعاونی و موسسه اعتباری دارد. اما کره جنوبی با اقتصاد 832 میلیارد دلاری، حدود 30 بانک، چین 53 بانک، کانادا 17 بانک و برزیل 14 بانک دارد. در حال حاضر، 49 شرکت خودرو در ایران فعال است که ظرفیت تولید یک میلیون و 600 نوار خودرو را دارد، اما کشوری مانند ترکیه 15 شرکت خودروسازی آن، یک میلیون و 94 هزار خودرو یا ژاپن که 11 شرکت آن به همین میزان خودرو تولید
می کنند.
تهیه و تنظیم: امیر عباس امینی|
در این سری مقالات مقصد آن داریم تا با توجه به بررسی ها و پژوهش های اقتصاددانان، مسئولان و تحلیلگران اجتماعی، به نقل از مجلات و نشریات علوم انسانی رسمی کشور همچون « عصر اندیشه» و « پنجره» و دیگر نشریه ها مطالبی جدی درباره آینده اجتماعی و اقتصادی ایران و ضرورتهای گذار به اقتصاد مقاومتی را عرضه بداریم، به این امید که شناخت بیشتری از اشکلات ساختاری، درونی و ریشه ای فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشورمان بدست آید و راههایی برای برون رفت از این مشکلات و رسیدن به وصفیت بهتر چنانکه حق همه مردم است، حاصل آید.
این سلسله مباحث، عناوین مختلفی دارد که برخی از آنها از این قرارند: رکود اقتصادی، انتظارت تورمی، برنامه ریزیهای ناهماهنگ و نامنسجم، عدم حمایت و هدایت تولید داخلی، خطر تجزیه اجتماعی و مباحث دیگری از آنها به تنهایی دغدغه بسیاری از مردم و مسئولین و آگاهان به مسائل می باشد و می توان با بررسی مختصر هر کدام، شناخت شفاف تری از اوضاع کلی کشور بدست آورد.
عنوان:« اهداف توسعه در ایران له شده است» نشریه شرق پنجشنبه 16 مهر 94
« از زبان اقتصاد دان ها»
-آقای فرشاد مومنی(اقتصاد دان):« ناپایداری جدی در انتظار اقتصاد ایران»
شاخص نوآوری جهانی در سال 2014 میلادی وضعیت 143 کشور را بررسی کرده است. ایران در بین 143 کشور، رتبه 120 را دارد. در مجموع از نظر اجرای قانون رتبه 120 و کار آمدی حکمرانی رتبه 102 و در پیشرو بودن بازار رتبه 139 و از نظر تجارت و رقابت رتبه 136 ، از نظر جذب دانش نیز رتبه 136 را دارا هستیم. در مجموع این موارد نشان دهنده این است که با اینکه از نظر در آمدی، ایوان در میان کشورهای دنیا در رده متوسط ارزیابی می شود، اما در بین کشورهای با درآمد متوسط، عملکرد ایران جزء ضعیف ترین عملکردهاست.
همچنین آقای مومنی به این موضوع می پردازد که زور اجتماعی علم در ایران از زور اجتماعی رانت خواران خیلی کمتر است که نمونه آنرا را در عرصه های مختلف از جمله بخش های مولّد و تولید می توان مشاهده نمود. با نگاهی به آمارها می توان دریافت که در سالهای 80 تا 93، مجموع سودی که به سپرده ها پرداخت شد، معادل دستمزد 13 میلیون کارگر یا به عبارتی حقوق بیش از 50 درصد نیروی کار ایران بوده است(یعنی سرمایه ها در جهت منافع ملی به گردش در نمی آید.)به این ترتیب صنعت به سمت فروپاشی پیش می رود.
*آقای محمد تجرینیان(فعال اقصادی):« به منابع آتش می زنیم»
در برنامه های توسعه بعد از انقلاب، دو هزار و 163 میلیارد دلار به اقتصاد ترزیق شده است.
این نشان می دهد که ما منابع کم نداشتیم، زیرا با یک پنجم این منابع، کره جنوبی توانسته پیشرفت خوبی داشته باشد و در این مدت 105 میلیارد دلار درآمد خود را به 25 هزار میلیارد دلار برساند. مالزی نیز با یک هفتم این مبلغ توانسته رشد خوبی داشته باشد. اما ایران کجای ماجراست؟
*آقای حسین راغفر، هیأت علمی دانشگاه الزهرا:« اهداف توسعه در ایران له شده است»
یکی از اهداف اصلی انقلاب، رفع نابرابری ها، محرومیت ها و تحقق عدالت اجتماعی بود. که بعد از گذشت یک سوم قرن، شاخص های بی عدالتی در کشور رفع نشده است. در حال حاضر، نزدیک به 6 درصد جمعیت کشور، گرسنه هستند. یعنی کل درآمدها آنها، هزینه غذایشان را هم تأمین نمی کند. البته این رقم از سوی برخی مسئولان 11 تا 12 ردصد اعلام شده است. ضمن اینکه از سال 84 فقر زنان سرپرست خانوار و کودکان افزایش یافته است.
نابرابریهای شدید می تواند به تجزیه و چند پاره شدن جامعه تبدیل شود.
*آقای عباس شاکری(اقتصاد دان):« سهم ناچیز صادرات با فناوری پیشرفته»
در سال 2009 کره جنوبی 103 میلیارد دلار کالا را با فناوری پیشرفته صادر کرد که این رقم برای کشور ما یک میلیارد دلار هم نشده است. در میزان تولید ناخالص ملی، سهم منابع طبیعی بالاست. یعنی نفت، گاز، معاد و جنگل و هر چیزی که از طبیعت استخراج کرده ایم، فروخته ایم. رکود همچنان بر اقتصاد ایران حکفرماست. در ایران مقیاس عملکرد بنگاهها نامناسب است و چنین مواردی به دلیل نبود رقابت پذیری سالم و ضعف ماست. برای مثال یک کارخانه در کره جنوبی شاید به اندازه صد کارخانه ایرانی، مقیاس داشته باشد. ایران برای اقتصاد 400 میلیارد دلاری، حدود 912 بانک و تعاونی و موسسه اعتباری دارد. اما کره جنوبی با اقتصاد 832 میلیارد دلاری، حدود 30 بانک، چین 53 بانک، کانادا 17 بانک و برزیل 14 بانک دارد. در حال حاضر، 49 شرکت خودرو در ایران فعال است که ظرفیت تولید یک میلیون و 600 نوار خودرو را دارد، اما کشوری مانند ترکیه 15 شرکت خودروسازی آن، یک میلیون و 94 هزار خودرو یا ژاپن که 11 شرکت آن به همین میزان خودرو تولید
می کنند.