هفته نامه هفته نامه

بازگشت به صفحه کامل
« بازگشت

اعلام حکومت نظامی و حادثه ی جبهه ی خونین

اعلام حکومت نظامی و حادثه ی جبهه ی خونین



 
در راهپیمایی روز پنج شنبه 16 شهریور مردم اعلام کردند که فردا صبح دوباره از میدان ژاله حرکت خواهند کرد. در نخستین ساعات صبح روز جمعه هفدهم شهریور، را دید اعلامیه ی دولت را که خبر از برقرای حکومت نظامی در تهران و یازده شهر دیگر ایران می داد با لحن تهدید آمیزی به تکرار قرائت کرد و از مردم خواست در خیابانها و معابر اجتماع نکنند و به خانه ی خود برگردند اما مردم تهران در آن روز در برابر گلوله های دژخیمان ایستادند و فریاد ا... اکبر خمینی رهبر و مرگ بر شاه سر دادند. مزدوران شاه زنان و مردان مسلمان و دلیر را به گلوله بستند. هیچ کس به در ستی نمی داند که در آن روز چند هزار نفر از مردم تهران به شهادت رسیدند.
آنقدر مسلم بود که از صبح تا عصر محلات جنوبی تهران پر از کامیونهای نیروی مسلح شاه و آکنده از صدای رگبار تیر و آمبولانسها و بیمارستانها نیز مملو از شهیدان و مجروحان بود.
رژیم شاه با آنکه می خواست بدست شریف امامی عوام فریبی کند نتوانسته بود تظاهرات عظیم مردم را که به سیل و طوفانی بنیان کن شبیه بود تحمل نماید و تصمیم گرفته بود با کشتاری شبیه پانزده خرداد 1342 ه.ش نهضت را متوقف سازد.
پیوند قلبی ارتش با مردم
از جمله حوادث مهم در روز 17 شهریور این بود که عده ای از سربازان حاضر نشدند به سوی مردم تیر اندازی کنند آن ها یا اسلحه ی خود را به سوی فرماندهانشان گرفتند یا به میان مردم رفتند و دیگر به پادگان های خود باز نگشتند در ماه های بعد و به خصوص پس از اعلام پیام امام خمینی(ره) به ارتش این پیوند عمیق تر شد آن چنان که مردم به سربازان شاخه های گل تقدیم می کردند این پیوند دوستانه و عاطفی از جمله عوامل مهمی بود که سبب ناکام ماندن سیاست های سرکوب گرانه ی رژیم شاه می شد. 
گردآوری: علیرضا رنجبر