هفته نامه
« بازگشت
اشعار رسیده
اشعار رسیده
به مناسبت ولادت امام رضا(ع)
میلاد رضا شاه خراسان شده است
چشم همگان به کرمش باز شده است
در یازدهم ذی قعده سال صد و چهل و هشت
چشم موسی کاظم ز پسر روشن شده است
مولود رضا ضامن آهو شده بین
درب حرمش سوی همه باز شده است
سرتاسر مشهد غرق نور است ببین
نورانی تر از کل ایران شده است
من که خود شفایافته خوان توام
عشق حرمت در دل من جا شده است
صد شکر که فیض حرمت شد نصیب
با پای پیاده سوی تو هم دل شده است
تا حال ندیدم سفری خوش تر از آن
فیض حرمت با دیدن یار میسر شده است
اکنون که از شکرانه این سفر روحانی
باب حرمت به شهرضا باز شده است
افتخارم همه این است که در بیت الرضا(ع)
رفت و آمد ز کرم میسر شده است
ما همه شاکریم که ساکن شهری هستیم
مدفن آن زاده موسی جعفر شده است
هم شاکریم که زاده زهرا را
قافله سالار کاروانی شده است
حال تو نادم چه گوئی برخیز
این روز رو به پایان شده است
«نادم»
********************************
خدایا من چه گویم از جور دوران
بسی بردن رنج در این بیابان
به کندن روزگار خود طی کردند
به لقمه نانی خود سیر کردند
چه گویم از جور ادوار و زمانه
چها کردند با شهرم که بود یگانه
چهل سالی برآن مشغول بودند
به تاراج معدن چون غول بودند
به صبح و هم به شب سنگین ببردند
به شهر و مردمش فکری نکردند
چو کوه این چغارت تبدیل به چاه گشت
دل این مردمش پر وخون و آه گشت
همی رونق به جان اصفهان داد
که اورا یک لقب نصف جهان داد
ببردند امتیاز از شهر به آن شهر
که بوده زادگاه رییس جمهور کشور
که نامش را نگویم خود بدانید
که کم کم می شود استان بدانید
ز دست این همه مکر زمانه
گرفتند باز امتیازی زخانه
همی بردند کارخانه سوی سیرجان
که پر کرد جیب هم این و هم آن
به ناگاه بندر خشکش گرفتند
چو شیرخشک از طفلش گرفتند
دگر چیزی نمانده اندر این شهر
وگرنه می آیند سوی این شهر
«محمود حاج محمدی- نادم»
**************************
در وصف شب‌های عملیات سال های دفاع مقدس و حال و هوای رزمندگان اسلام
شب آخر
شب آخر شب راز و نیاز بود شب هم صحبتی با یار ناز بود
شب آخر همه بودند گریان به جز آن یار که آن شب بود خندان
شب آخر چشماش همرنگ ماه بود شب آخر نگاش سمت خدا بود
شب آخر که فریادها می کرد شب آخر حسین را یاد می کرد
شب آخر زمین کربلا را با اشک های خودش سیراب می کرد
شب آخر شبی بارانی و سرد که گویا آسمان هم گریه می کرد
شب آخر نوشت او روی سنگر که پیروزی از آن ماست آخر
شب آخر بگفت یاران کجائید منم یار به جا مانده بیایید
شب آخر بگفتا او خداحافظ که هست امشب از آن شب های آخِر
سمانه بوئی آبادی