« حریف ناجوانمرد است و دسیسه‌گر»

عرصه، عرصه زورآزمایی است؛ قانون و بی‌قانونی در حال مبارزه هستند؛ مانند دو کشتی‌گیر! این دست و پنجه نرم کردن تا کجا و تا چه حد پیش برود بسته به توان هر کدام از کشتی‌گیران دارد.کشتی‌گیری که از یک‌سو آثار مردی و مردانگی در وجود او آشکار است و در طرف مقابل کشتی‌گیری که پشتش نه، به زور بازوی خود؛ بلکه به پول و سکه‌های طلایی است که برای پیروزشدن او خرج شده است.
این مثال حال و هوای خصوصی‌سازی شرکت سنگ‌آهن مرکزی است که از یک‌سو مسئولان محلی؛ اعم از شورای اسلامی شهر، فرماندار و امام جمعه و دیگر مسئولان استان تلاش دارند که خصوصی‌سازی صورت نگیرد و اگر خدای نخواسته شد، این خصوصی‌سازی برای مردم و منطقه زیان‌ده نباشد. از سوی دیگر مافیای قدرت که در بدنه دولت رسوخ نموده با در اختیارداشتن اهرم‌های قدرت، ثروت و نیز به کارگیری نیروهای فریب‌خورده سعی دارد تا پیروز میدان شود. این پنجه در پنجه انداختن هم اکنون به اوج خود رسیده و پیروز این میدان یک نفر خواهد بود. هر چندکه برخی عقیده دارند هر دو باید پیروز میدان باشند و بازی به تساوی باید بیانجامد؛ اما شواهد و قراین نشان می‌دهد که حریف ترفندهای مختلفی در آستین دارد که همه را یا می‌خرد و یا از میدان به در می‌کند و یا وعده می‌دهد؛ خودمانی بگویم حریف، قلدر هست و زیرک! طماع هست و حیله‌گر! طراح هست و چربدست! ناجوانمرد است و دسیسه‌گر! این حریف همانی است که بیش از 78 درصد از سهام شرکت سنگ‌آهن را به صندوق فولاد واگذارنمود؛ بدون این که کسی بفهمد! و مابقی را چوب حراج بر آن گذاشته و در فرابورس عرضه می‌کند. از سوی دیگر خود در هیئت مدیره شرکت سنگ‌آهن نفوذ کرده و از سوی دیگر، نقشه برای خرید مابقی سهام؛یعنی5/28 درصد از شرکت سنگ‌آهن دارد؛ ضمن این که خودش نیز در هیئت مدیره صندوق هم صاحب‌نظر هست. مرحبا به این هوش و ذکاوت حریف، که آن قدر توانایی دارد که می‌تواند همه‌چیز را آن خود کند؛ مانند افعی که دهان باز کرده، هر آنچه که سر راهش قرار بگیرد، خواهد بلعید.

محمدحسین تشکری