الاسيت ببليشر
55 سال خاک بافق را بردند که سود آن فقط تنگی نفس و سرطان برای مردم بافق بود
55 سال خاک بافق را بردند که سود آن فقط تنگی نفس و سرطان برای مردم بافق بود
در خصوص خصوصیسازی شرکت سنگآهن مرکزی ایران- بافق خبرنگار هفته نامه افق کویر به سراغ مردم شهرستان رفت و نظرات آنان را در این باره جویا شد در ادامه توجه شما خوانندگان گرامی را به آن جلب می نماییم:
مردی 42 ساله که کارگر یکی از شرکت های شهر می باشد چنین پاسخ داد: خصوصیسازی سنگآهن خواسته مردم نبود؛ ولی برخی مسئولین نظرشان برخلاف نظریات مردم بود و خصوصیسازی را امری مؤثر در پیشبرد و پیشرفت شهر می دانستند. به نظر من خصوصیسازی اگر به طور کامل و خوب اجرا شود مزیت های خوبی را در بر دارد در بسیاری از کشورها که این امر اجرا گردیده دغدغه مردم کمتر شده و امکاناتی که برای نیروهای انسانی و معیشت مردم در نظر گرفته شده به نحوی خوب بوده است؛ اما متأسفانه در کشور ما به طور کامل پیاده نشده و هر کجا این بحث اجرا گردیده عده ای به فکر جیب و منفعت خود بودهاند و کاری به مشکلات کارگر و محیط اطراف از هر جنبهای بخواهید در نظر بگیرید نداشتهاند و فقط به فکر غارت معدن و درآمد بوده اند و در قبال آن مردم در این مواقع فقط ضرر و زیان متحمل شدهاند؛ خیلی از کارشناسان اقتصادی اگر بخواهند واقعیت را بگویند بر این امر واقف هستند که خصوصی سازی در بعضی از جاها جواب نداده است و مطمئن باشید در شهر بافق نیز جواب نخواهد داد.
وی افزود: اگر شرکت (...) و کارکنان رسمی را مدنظر داشته باشیم رانندگان شرکت (...) در هر شیفت کاری 45 دقیقه مهلت استراحت دارند و در هر شیفت 8 ساعت حدود 5/6 ساعت کار مفید دارند و میتوان شرکت را از صفر به عرش رساند؛ ولی در برخی قسمتهای دیگر چنان کار و فعالیتی ندارند؛ متأسفانه خصوصیسازی در نظر گرفته نمی شود؛ اگر صد در صد ضوابط رعایت میشد بهترین کار خصوصیسازی بود.
این مرد 42 ساله افزود: زمانی در بعضی شرکتهای شخصی واقعاً تمام مسئله خصوصیسازی زیرسؤال میرفت و در حق نیروی انسانی اجحاف میشد. نیروی دولتی 4 یا 5 برابر حقوق میگرفت و در شرکت خصوصی با حداقل حقوق و بیشترین بازده و کارایی تفاوتها حس میگردید.
وی تصریح کرد: شرکت (...) زمانی که وارد این کار شد مانند کودکی بود که تازه به دنیا آمده است. کارگران و کارکنان آن در زمینه سختیها و زحمات زیادی متقبل شدند تا نام شرکت بزرگ شد؛ ولی خب پیمانکار نسبتاً بدی نداشت و توانست نیروی خود را نگه دارد.
خصوصیسازی گاهی نواقصی هم دارد. از سال 74-73 در سنگآهن کار میکنم و حدود 9 تا 10 شرکت خصوصی را تجربه نمودم. اولین دورهای بود که کلنگ خصوصیسازی به زمین خورد در زمان برخی از شرکتها مزایای پایان کار یا مأموریتهای بیابان را پرداخت نکردهاند.
در ادامه یکی دیگر از همشهریان در خصوص خصوصیسازی گفت: در بحث خصوصیسازی حقوق و مزایا به طور کامل پرداخت نمیشود؛ مثلاً در قسمتهای مختلف شرکت سنگآهن که جویا شویم دو نفر یا چند نفری مشغول به کار هستند؛ اما رانندگان استخراج کار واقعاً سخت و زیانآوری دارند. در شیفت شب فقط یک نفر کار میکند. برگشت خصوصیسازی سنگآهن دیگر مطمئن باشید امکان پذیر نیست پس فردی که سود معدن را میبرد سالی یکی کارخانه در بافق راهاندازی کند و مقداری پول در همینجا خرج شود. شما خودتان واقف هستید بعد از 55 سال که خاک بافق را بردند، سود آن فقط تنگی نفس و سرطان برای مردم بافق بود. به غیر از کارخانه کاشی که آن هم از مشارکت مردم بود چه چیزی عاید شهرستان گردید؟!!! آیا نمیتوان پزشک متخصص برای بیمارستان آورده شود تا مردم مجبور نباشند 110 کیلومتری جاده بافق- یزد را طی کنند یا زمینه اشتغال جوانان و تجهیزات بیمارستان را خریداری نماید.
عباسعلی محمدی دانشجوی ادبیات فارسی یکی دیگر از شهروندان نظر خود را در مورد خصوصی سازی شرکت سنگآهن چنین بیان داشت: چون خصوصیسازی نظر مقام معظم رهبری میباشد محترم است؛ ولی زیرساختهای لازم از جمله حفظ 2 درصد فروش سنگآهن، حفظ 5 درصد بابت مجموعه کارگران و کارکنان، ده درصدی که به خاطر عقبماندگی شهر، ساخت و احداث کارخانههای جوار معدنی و همچنین تهیه خوراک کارخانهها باید تأمین گردد.
وی افزود: حرف اصلی ما این است چگونه ورزشگاه صبای قم از سنگآهن میتواند درصدی دریافت کند؛ اما زمانی که خصوصی سازی مطرح میشود 2 درصد عوارض به بافق تعلق نمیگیرد در صورتی که بیماریهای سرطان ریوی، کلیوی و قلبی باید برای مردم بافق باشد.
محمدی تصریح کرد: از امام جمعه محترم، فرماندار، شورای شهر، رؤسای ادارات بافق و مسؤلین استان و کشوری تقاضا میکنیم پیگیری داشته باشند و درد مردم را درک کنند.
وی ادامه داد: با وحدت و همدلی باید با هم همراه باشیم، بازمیگوییم از امام جمعه محترم نیز خواهش داریم به عنوان پدر معنوی شهر در این امر تأثیرگذار باشد.
در ادامه ابوالقاسم فتوحی بازنشسته راهآهن در این باره گفت: من چند سالی است بازنشسته شدم؛ اما به دلیل مشکلات زندگی در شرکت خصوصی مشغول به کار شدهام.
کاری که ما در شرکت خصوصی انجام میدهیم زیاد است. بیخوابی و مشکلات کاری که تحمل مینماییم و سی روز فعالیت داریم؛ اما حقوق و مزایایی که دریافت میکنیم با فعالیت ما تناسب ندارد و در کشورهای خارجی دولت بابت خصوصیسازی سود میدهد؛ اما در کشور ما عدهای خاصی در این باره سود می برند و با این روند اگر خصوصیسازی اجرا شود با آن مخالف هستیم.
راضیه بیگی