نمایش خبر نمایش خبر

مراقبت بر پاداش روزه داری

مراقبت بر پاداش روزه داری



ماه رمضان به روزهای پایانی خود نزدیک می گردد و هلال ماه شوال رویت خواهد شد. یک ماه روزه داری و مبارزه با نفس به پایان آمد؛ نفس لگام گسسته که میل و خواهش او بر همه چیز است؛ از خوردن و نوشیدن تا انجام عمل غیبت و دشنام و...! این نفس را باید لگام زد، افساری محکم که تا دیگر خیال سرکشی نکند.
 ماه مبارک رمضان، فرصتی است برای همه مومنین تا خود را در برابر نفس سرکش بیازمایند. در پرتو منویات آیات الهی از شر شیطان رجیم برکنار باشند. این ماه، ماه روزه داری بود، ماهی که فرشتگان آسمان بر حال انسانها غبطه می خورند! چه ماه زیبایی که هر ساعت و لحظه آن صواب است و ثواب، خواب آن نیز حسنه است! 
خدواند عالم برای چنین ماهی عید قرار داده تا مردم به واسطه یک ماه روزه داری، خودسازی و تزکیه نفس؛ پاداش آن را دریافت کنند. همان گونه که حضرت امام رضا علیه السلام می فرمایند:
«روز فطر، از آن جهت عید قرار داده شده است که مسلمانان، اجتماعی داشته باشند که در آن روز گرد هم آیند و برای خدا بیرون آیند و او را بر نعمت‌هایی که به آنان داده، بستایند و روز عید، روز تجمع، روز خوردن روزه، روز زکات، روز شوق و روز نیایش است؛ و برای آن که اولین روز از سال است که خوردن و آشامیدن در آن حلال است؛ چرا که ماه رمضان، اولین ماه سال نزد اهل حق است. پس خداوند، دوست داشت که در چنین روزی، همایشی داشته باشد تا خدا را حمد و ستایش کنند و در این روز، تکبیر در نماز، از آن روی بیش از روزهای دیگر قرار داده شده که تکبیر، بزرگداشت خداوند، ستایش و ثنای او بر نعمت هدایت است، آن گونه که خداوند فرموده است: «تا خداوند را بر این که هدایت تان کرد، بزرگ بدارید و باشد که شکر گزارید»  در آن روز، دوازده تکبیر قرار داده شده است؛ چون در هر دو رکعت، دوازده تکبیر است، هفت تکبیر در رکعت اول و پنج تکبیر در رکعت دوم و آن دو، یکسان نشده‌اند؛ چرا که مستحب است نماز واجب، با هفت تکبیر آغاز شود. از این رو در این جا با هفت تکبیر آغاز شده است و در رکعت دوم، پنج تکبیر است؛ چرا که تکبیرة الاحرام نمازها در شبانه روز، پنج تکبیر است و برای این که تکبیرها در هر دو رکعت، فرد فرد باشند.» (صدوق، من لایحضره الفقیه، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۵۲۲ )
    مومنین هم نباید در چنین روز بزرگی قفرا و تهیدستان و ایتام را از یاد ببرند؛ خانواده هایی که در اطراف ما کم نیستند و متاسفانه به علت مشکلات اقتصادی جامعه هر روز بر آمار آنان نیز اضافه می شود. از کودکان بی سرپرست گرفته تا خانواده ایی که برای ازدواج فرزندش با مشکل جهاز روبرو هست. همه و همه نباید از قلب و دل روزه دار غافل بماند. پاداش یک ماه روزه داری مراقبت نیز هست تا بتوان این صفا و پاکی را نگهداشت. صفایی که به قیمت نخوردن و چشم از لذایذ برداشتن  و دوری از تعلقات دنیوی بدست آمده است. 
جامعه فعلی ما دچار افراط و تفریط زیادی شده است. از یک سو فقر و محرومیت برخی و از سویی دیگر بی تفاوتی عده ایی به مسایل اجتماعی و انسانی!  بصورتی که در پندار غلط خود به سر می برند و حاضر نیستند دست از خیال خام خود بردارند. پندار ناروایی که نسبت به مسایل روزه داری، دنیا و آخرت، مستمندان و بینوایان و ....  دارند؛ اینها نباید از چشم کارشناسان و آگاهان به مسایل جامعه شناسی و اجتماعی به ویژه حوزه های علمیه، به دور باشد. 
 
محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
صاحب‌امتیاز و مد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یرمسئول