«وَ أَکْثِرْ مُدَارَسَه الْعُلَمَاءِ وَ مُنَاقَشَه الْحُکَمَاءِ فِی تَثْبِیتِ مَا صَلَحَ عَلَیْهِ أَمْرُ بِلَادِکَ وَ إِقَامَه مَا اسْتَقَامَ بِهِ النَّاسُ قَبْلَکَ»
(نهج‌البلاغه/ ن 53)؛
یعنی، « فراوان با دانشمندان گفتگو کن و فراوان با حکیمان بحث کن که مایه آبادانی و اصلاح شهرها و برقراری نظم و قانونی است که در گذشته نیز وجود داشت»
(دشتی، 1379: 573)
این سخن گهربار حضرت علی (ع) ناظر بر این است که برای مدیریت بر امور مردم و تمشیت کارها باید از دانشمندان و حکماء کمک گرفت به تعبیر امروزی کسانی که «واقعیّت‌ها را از دیدگاه علمی محض می‌نگرند و آنها را با اصول و قواعدی مستند به تجربیّات و مشاهدات توصیف می کنند و هم از گروه حکما که همان واقعیّت‌ها را با کلّی‌نگری و دریافت وحدت‌های عالی‌تر در هستی مورد کاووش و تحقیق و تفسیر قرار می‌دهند.» (1)
با قطعی شدن حکم فرمانداری بافق، انتظار می رود تا روند تغییر در مدیران ادارات و سازمان ها جدی تر شود. مهم ترین مسئله ایی که گریبان گیر برخی از ادارات و سازمان ها در بافق شده است؛ عدم تغییر مدیران آن می باشد. متاسفانه برخی از روسای دستگاههای اجرایی تمایلی به خدمت در کار خود را ندارند و تفاوتی برای آنها در عهده دارشدن مسئولیت یا غیر از آن برای شان وجود ندارد. به همین دلیل بعضی از این مدیران تمایلی به ارائه گزارش عملکرد مجموعه تحت نظر خود ندارند و یا در پاسخگویی به مردم و رسانه ها ابا دارند؛ این بی توجهی در برخی از مدیران شهرستان هم دیده می شود.
برخی از مدیرانی که هم اکنون عهده دار امور هستند خود را تافته جدا بافته قلمداد کرده و اگر هم سوالی بشود با اکراه پاسخ داده و در نهایت سوال کننده را به مرکز استان ارجاع می دهند و دریافت پاسخ از مرکز استان خود حکایتی مفصل دارد که در این مقاله نمی توان گفت و موضوعی جداست که در آینده به آن خواهیم پرداخت.
در بافق تغییرات مدیریتی، پیشرفت آن چنانی نداشته و گاهی با مسامحه و سهل انگاری می گذرد؛ در دو دهه اخیر، در بافق برخی که به سمت فرمانداری گمارده می شدند؛ می گفتند چون آخر سابقه کاری اوست با فرمانداری بازنشسته می شود تا در حقوق و مزایای پایان کار او هم تاثیر داشته باشد. اکنون در برخی از ادارات ما چنین است! فردی که بر روی صندلی ریاست نشسته، به دلیل این است که چند ماهی به پایان خدمت او بیشتر نمانده؛ در نتیجه علاقه ایی به تغییر از سوی مدیران بالادستی در استان هم نیست.
حال چه کسی چوب این موضوع را خواهد خورد؛ چرا که مدیر به علت اواخر خدمتش دیگر خود را موظف به پاسخگویی نمی داند و دائم این شعار در ذهن او نقش می بندد ؛ من که اخر خدمتم هست و چند ماه دیگر بیشتر نیستم! بطور حتم مردم و به تبع آن جامعه چوب این عدم تغییر را خواهد خورد. مسلما همین چندماه هم برای او بسیار زیاد است؛ چرا که او علاقه ایی به این کار ندارد و بود و نبود او در این پست یکی است؛ پس نبود او موجب می شود تا رئیسی تازه نفس مسئولیت جدید را عهده دار شده و با عشق و علاقه وظایف و امور محوله را به پیش ببرد.
حال توقع آن است هم چنان که بارها گفته شده است حساب این روساء را از مسئولین جهادی و عاشق خدمت جدا کرده و بین این دو تفاوت گذاشته شود. مسئولی که علاقه به ماندن در پست و جایگاه خود ندارد با مسئولی که می ایستد و عشق به خدمت در وجود او شعله ور است و خود را عاشق کار و خدمت به مردم و جامعه می داند.
اینجاست که برای اداره شهر یا جامعه ایی همچنان که در کلام مولا امد از افرادی نظرخواهی بشود که هم تجربه دیده باشند و هم آشنا به خلق و خوی مردم تا موجب آرامش خاطر مردم و جامعه فراهم گردد.
منبع:
(1) https://www.farsnews.ir/

محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
صاحب‌امتیاز و مد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یرمسئول