هفته پیش وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی به بافق آمد «چند سامانه برق شرکت سنگ آهن مرکزی را افتتاح نمود و سپس طرح‌های جدید این شرکت؛ احداث کارخانه آهن اسفنجی، خط پرعیارسازی سه میلیون تنی چغارت را، کلنگ زنی کرد. » (1)
بافق را اگر شهر کلنگ ها بدانیم، پر بی راه نگفته ایم! چه بسیار ضربه های آهنین که در بافق به زمین زده شد؛ ولی سر از شهرهای همجوار درآورد و بافق نتوانست طعم آن را بچشد؛ از جمله « عملیات اجرایی چدن داکتیل که در سفر پر خیر و برکت(مرحوم) جناب آقای دکتر حسن حبیبی، معاونت اول ریاست جمهوری با حمایت مقامات محترم وزارت معادن و فلزات(وقت) و همت مسئولان محترم شرکتهای اقماری ذوب اهن اصفهان به زمین زده شد.( تاریخ 23/9/1375 ) (2) و یا مجتمع تولید چدن که قرار بود از سوی شرکت معدنچیان احداث شود.(3) و یا احداث مجتمع ورزشی کارگران بافق که بیش از سه دهه طول کشید.
همه می دانیم که آینده جوانان این مرز و بوم به معادن بستگی دارد و اگر معادن صرفا به خام فروشی روی بیاورند نه تنها آینده خود را نمی توانند تضمین کنند؛ بلکه برای کارگران و خانواده آنان روحیه یاس و ناامیدی را رقم خواهند زد. جالب تر این که اخیرا هم رواج یافته که کلنگی به زمین زده می شود؛ اما برای اتمام آن بیش از حد مجاز زمان مصرف خواهد شد؛ نمونه آن مسئله گندله سازی شرکت سنگ آهن مرکزی،کارخانه ذوب فولاد بافق، بیمارستان 96 تختخوابی بافق، فاضلاب شهری، دو بانده کردن جاده بافق و بهاباد و غیره؛ اینها نمونه های است که هر کدام از آنها احتیاج به مبحث جداگانه ایی دارد که برای هر کدام توضیحاتی داده شود که متاسفانه در این مقاله فرصت نیست! به عنوان مثال: بیمارستان 96 تختخوابی بافق در سال 1394 عملیات اجرایی آن آغاز شد و مقرر گردید تا سال 1397 به اتمام برسد؛ ولی تاکنون نزدیک به 80 درصد از کار ساختمانی آن انجام شده و به تازه گی اعلام شده نیمه اول سال 1402 افتتاح خواهد شد. (4)
اگر ضربه ای آهنین با دسته چوبی به زمین زده می شود؛ حتما پیش از آن، باید برای آن برنامه ریزی می شد و محل درآمدی تعیین می گردید تا هزینه های آن مشخص شود؛ نه مثل فاضلاب بافق که در سال 1391 طرح آن شروع شد و قرار بود ظرف سه سال به بهره برداری برسد و اکنون که سال 1401 هستیم هنوز تاریخ پایان آن مشخص نیست! (5) پیمانکاران متعددی آمده و رفته اند و هر کدام تقصیر را متوجه پیمانکار قبلی و گاهی مردم و شهروندان می کنند که با ما همکاری ندارند و یا فراتر رفته مساله را به تحریم ها پیوند می زنند که برای خرید یک قطعه لازم بود تا از کشور واسطه کمک بگیریم.
غرض از نوشتن این جملات و بیان این مقاله؛ آن است که اگر کلنگی به زمین می خورد؛ تمام مسئولین هم و غم خود را در جهت کمک به احداث آن طرح منظور کنند. مسئولان نیز با انتخاب پیمانکاران خوش سابقه و تامین بودجه و از همه مهم تر نظارت دقیق که متاسفانه حلقه مفقوده ای است که هم اکنون در برخی از برنامه ها کم رنگ شده؛ تلاش کنند تا این طرح ها در موعد مقرر افتتاح گردد.
منبع:
(1) باشگاه خبرنگاران جوان
(2) هفته نامه افق کویر- شماره اول، سال اول، دوشنبه ، 24 آبان ماه 1378، صفحه 5
(3) همان، 18 آذرماه 1378، صفحه 3
(4) همان، یکشنبه 22 خردادماه 1401، صفحه 6
(5)/83636089/ https://www.irna.ir/news/