وارد بلوار مهدیه بافق که می شوی، کوچه مهدیه ۱۳ یا همان کوچه ایی که از قدیم با نام کوچه مسجد امام حسین (ع) می شناسند و یا کوچه شهید دهستانی؛صدای روضه خوانی از خانه مرحوم «حاج محمد تشکری» به گوش می‌رسد.
در حال عبور از کوچه بودم که زن میانسالی مرا صدا زد، اگر دوست دارید، در مجالس روضه شرکت کنید؛ در حالی که با دست اشاره می کرد به قسمت زنانه، درب داخل کوچه بروید. با تایید سر همراهش می شوم. در بخش زنانه دختر مرحوم حاج محمد تشکری «حاجیه ایران تشکری»؛ ضمن خوش آمد گویی با غم و اندوه گفت:امسال مراسم روضه خوانی را برگزار کردیم؛ اما بدون مرحوم حاجی بابا و واقعاً جای پدرم خیلی خالیاست.
عکس مرحوم حاج محمد تشکری در قاب روی دیوار جلوه ایی دیگر دارد.
فرزندان و نوادگان آن مرحوم طبق وصیت پدر خانه را بازسازی و مرمت کرده و با پارچه های سیاه به شکل خیمه، سیه پوش کرده اند و مجلس عزاداری سرور و سالار شهیدان حضرت ابا عبدا… حسین (ع) را به پا می دارند.
خبرنگار هفته نامه افق کویر با فرزند بزرگ خانواده؛ «مهندس جواد تشکری» گفتگویی انجام داد که در ادامه می خوانید:
افق کویر: لطفاً ضمن معرفی خودتان،بفرمایید چگونه شد که همه فرزندان تصمیم گرفتید بعد از فوت مرحوم حاج محمد تشکری، ادامه دهنده راه ایشان برای انجام مراسم روضه خوانی باشید؟
بنده، جواد تشکری بافقی، متولد ۹/۱۰/۱۳۲۸ دارای فوق لیسانس شیمی از هندوستان (۱۳۵۱ الی ۱۳۵۹)ابتدا به عنوان دبیر شیمی در هنرستان شهید باهنر بافق مشغول به تدریس و سپس در سال ۱۳۶۱ با توجه به نیاز شرکت سنگ آهن مرکزی به استخدام شرکت در آمدم. همزمان در سال ۱۳۷۰ به عنوان مسئول راه اندازی دانشگاه آزاد بافق معرفی و تا سال ۱۳۸۶ ریاست دانشگاه آزاد بافق را با کوشش همکاران به بزرگ رسانده شد، ضمناً دروس زبان انگلیسی و شیمی در واحد یزد و بافق عهده دار تدریس شدم.
لازم به ذکر است که در سال ۱۳۷۱ به عنوان عضو هیئت علمی نیمه وقت واحد یزد استخدام شدم.
در حقیقت مساعدتهای بی دریغ مدیران شرکت سنگ آهن و همکاری خوب و شایسته آنان بود که این واحد درجات ترقی را پیمود و یکی از واحدهای دانشگاهی معتبر و به نام معرفی شد.
در سال ۱۳۹۲از شرکت سنگ آهن مرکزی بازنشسته شدم و در حال حاضر به عنوان حق التدریس در بافق تدریس می نمایم.
مرحوم حاجی محمد تشکری متولد ۱۳۰۴ در شهرستان بافق به دنیا آمد، بنده از سن ۸ سالگی در ساعت غیر از کلاس و مدرسه در مغازه پدر مشغول بودم و در همان ابتدا به ایده و تفکراتشان پی بردم. ایشان به فقرا مخصوصاً سادات کمک می نمودندو بعدها کارگاه پادری بافی ایجاد نموده و روزانه بیست نفر در آن مشغول به کار بودند و مزایای خوبی هم به آنها پرداخت می‌کردند.
فکر کنم ایده روضه حضرت ابا عبدا…(ع) در سال ۱۳۳۷ شروع کردند. هفت صبح الی ۱۱ در ایام محرم و در ایام فاطمیه(س) ۳ تا ۶ عصر؛ در منزل فعلی دو بخش بود که با دیواری به دو قسمت جدا می شد.
پدر روضه اول محرم را شروع کرد و به مدت دو روز ادامه می داد؛ نکته جالب و تأمل برانگیز این بود که روضه را صبح ها برگزار می کردند و از نزدیک، بعضی اظهار می داشتند که صبح ها به دلیل انجام کار مردم استقبالی نمی شود! ایشان هم می گفت: من تصمیم گرفتم و آن را انجام می دهم و برعکس بسیار هم استقبال می‌شد؛ به گونه ای که تصمیم گرفتند دو قسمت خانه را یکی نموده و لذا یادم است که از دهم محرم، استاد میرزا محمد گلکار،با ملا حسین امیر زاده، ساخت خانه را شروع نمودند. پدر سخت مشغول تهیه مصالح بودند؛ ولی ایشان اعلام کردند که نامشان برای تشرف به مکه اعلام شده؛ لذا مسئولیت ادامه ساخت را به عموی بزرگوار «حاجی رمضان تشکری» واگذار کردند. کار ساخت خانه ادامه پیدا کرد و حدود یکسال طول کشید و یادم هست که روز اول محرم استاد محمد گلکار روبروی حوض وسط خانه نشسته بود و از کار ساخت خانه اظهار رضایت می کرد و همه از ایشان تشکر می کردند.
پدر همان سال از مکه به کربلا مشرف شدند و نتوانستند در ایام محرم حضور داشته باشند؛ به هرحال مراسم به خوبی برگزار شد.
ایشان باور داشتند که روضه محرم در صبح ها صفای بهتری دارد؛ شاید اولین مکانی بود روضه محرم صبح ها برگزار می شد.
افق کویر: از حال و هوای روضه در آن سالها برای خوانندگان گرامی ما بفرمایید:
خیمه نصب شده بر خانه
را باد با خود برد
یادم است برای اینکه آفتاب اذیت نکند، پدر تصمیم گرفت، خیمه ایی تهیه کند و طی مراسم خاصی بر فضای حیاط منزل نصب شد. یک روز طوفانی در گرفت و باد تندی وزیدن گرفت.به ناگهان متوجه شدیم، خیمه نیست، همه ناراحت شدند و پدر گفت: هر که برده خودش هم می آورد و بعدا دیدیم که باد این خیمه را در باغ «مرحوم ملک زاده» برده و مجدداً با کمک همه پوش در محل روضه قرار گرفت.
تأکید مرحوم حاج محمد تشکری بر ادامه روضه خوانی بود
خاطرات زیاد هست؛ ولی تاکید ایشان، همیشه و در حضور همه صحبت از ادامه روضه بود؛ بدین نحو که روضه محرم در منزل و سی روز ماه رمضان در مسجد امام حسین(ع) و بعدها ۵ روز در ایام فاطمیه (س) اضافه گردید و می خواستند تا قیامت روضه ها ادامه پیدا کند.
آن مرحوم، اینجانب را متعهد نموده که آنها را هر سال انجام بدهم . این وصیت نامه در تاریخ ۴/۱۱/۱۳۹۶ تنظیم گردید و در حضور حجت السلام و المسلمین حاج سید محمد صالح میرغنی زاده و آقای حسینی در بند اول وصیت نامه چنین آمده است:
۱- مقرر گردید روضه خوانی ده روز اول محرم و ۵ روز اول فاطمیه(س) و سی روز ماه مبارک رمضان توسط آقای جواد تشکری بافقی در خانه مسکونی مرحوم آقای حاج محمد تشکری از محل نیم دانگ زمین یک فرعی پلاک ۱۱۳۹۲ بخش ۵۶ یزد (اراضی ناصرآباد) و نیم دانگ دو فرعی پلاک ۱۱۳۹۲ در بخش ۵۶ یزد (اراضی ناصرآباد) برای روضه خوانی استفاده نمود که فعلا یکی از شرکت های معدنی ادعای مالکیت این اراضی را دارد.
لذا چنین استنباط می شود که یکی از علاقمندان خاص حضرت ابا عبدا… حسین(ع) هستندکه بیش از ۷۰ سال است که مراسمات را به نحو باشکوه برگزار کردند.
افق کویر:از این که این فرصت را در اختیار خوانندگان محترم هفته نامه افق کویر قرار دادید تشکر می کنیم.
معصومه غلامرضاپور|
