نمایش خبر

انیمیشن صبر ایوب می خواهد

رضیه زارع پور| هفته نامه افق کویر در این شماره گفتگویی با یکی از فیلم سازان جوان یزدی انجام داده است.

فق کویر:در ابتدا خودتان را معرفی کرده بفرمایید چند سالتان است و شغلتان چیست؟

علی نیکوکار هستم 29 ساله، متولد آبان 1366، من هم مثل خیلی از هنرمندان در شاخه های مختلف هنری فعالیت می کنم؛ اما اگر بخواهم در مورد شغلم بگویم می توانم خود را یک فیلم ساز معرفی کنم. از سال 82 انیمیشن سازی را شروع کردم و تقریباً از دوران نوجوانی و در سال87 وارد حوزه فیلمسازی شدم. از آن زمان علی رغم اینکه روی انیمیشن کار می کردم در کنار آن تولید فیلم های کوتاه داستانی و مستند هم داشتم. در طی این مدت در جشنواره های مختلفی شرکت و جوایزی دریافت نمودم.

فق کویر:در چه رشته ای تحصیل کرده اید؟ کجا و تا چه مقطعی؟

ابتدا فوق دیپلم عکاسی خبری و سپس کارشناسی تدوین سینما در دانشگاه فرهنگ و هنر یزد خواندم.

فق کویر:مختصری در مورد کار انیمیشن برایمان توضیح بدهید:

انیمیشن به نظر من حرفه ای هست که فقط یک سری آدمای خاص می توانند وارد آن بشوند، ما هنرهای زیادی می توانیم برشماریم مانند عکاسی، بازیگری، نویسندگی، موسیقی و غیره که همگی در هنر هفتم که سینما است خلاصه شده، اما علی رغم اینکه انیمیشن را زیر مجموعه سینما می دانند، ولی معتقدم انیمیشن فراتر از سینما است،در سینما ما یک سری لوکیشن ها و کاراکترهای واقعی را داریم که آنها را طبق اصول تعریف شده و تخصصی کنار هم قرار می دهیم و فیلم را می سازیم، اما در انیمیشن ما با دنیای تخیلی سر و کار داریم. ما باید از هیچی، همه چیز بسازیم، نه کاراکتری وجود دارد نه فضایی و نه چیز دیگری و همه چیز از تخیلات انیماتور نشأت می گیرد؛ یعنی ما باید شخصیت را خلق بکنیم محیطش را بسازیم سپس هنرهایی که در بخش سینما یاد کردیم به کار بگیریم تا همه اینها جان بگیرند و تبدیل به یک فیلم انیمیشن بشوند، نقطه عطف کارهای من این است؛ زمانی که فیلم می سازم جایی که دوربین برای نشان دادن واقعیت کم می آورد از انیمیشن استفاده می کنم و بالعکس.

فق کویر: سوژه های خود را برای کار انیمیشن چگونه انتخاب می کنید؟

ما به دو صورت موضوع انیمیشن را انتخاب می کنیم گاهی اوقات سفارش دهنده یا تهیه کننده داریم که موضوع یا ایده ای را از قبل تعیین کرده و سفارش ساخت آن را به ما می دهد و یک سری کارهایی هست که در واقع ایده های خود جوش ما است که اینها برمیگردد به مسائل اعتقادی و تجربیات روزمره ما در زندگی، که در نهایت منجر به ساخت انیمیشن می شود و کلاًً کاراکترهای انیمیشن از شخصیت‌های افراد یا اشیاء اطراف ما نشأت می گیرد. از دوران کودکی تا بزرگسالی ما چه شخصیت های خوب چه بد که در فیلمهای ما هویت جدیدی پیدا می کنند و صرفاً همه چیز از تخیل محض نیست.

فق کویر: چه کارهای تاکنون ارائه کرده اید و از نظر خودتان کدام کار شما شاخصتر است؟

تقریباً 7 فیلم داستانی کوتاه ساختم که تمام آنها موضوعاتش اجتماعی بوده و 5 فیلم مستند که بعضی از این کار ها از شبکه های سراسری مانند شبکه افق، خبر، مستند و شبکه دو پخش شدند و در حال حاضر بر روی یک فیلمنامه داستانی کار می کنم که در مورد اهداء عضو است یک فیلم تراژدی تلخ، اما اثر گذار و یک فیلمنامه هم دارم برای انیمیشن کار می کنم در رابطه با افسانه‌های ایران که در یزد چند هزار سال پیش به وقوع می پیوندد. از ابتدا که کار انیمیشن را شروع کردم هیچوقت به فکر درآمد از این کار نبودم و تنها هدفم ساخت انیمیشن خوب و علاقه ذاتی خودم بود؛ بنابراین همه کارهایی را که ساختم از نظر خودم شاخص هست و همه آنها را دوست دارم، ولی شاخصتر از همه انیمیشنی بود که در مورد قنات و فرهنگ مردم یزد در سالهای گذشته بود نام انیمیشن هم (یزد شهر قنات و قنوت و قناعت)نام داشت این انیمیشن در سال 88 ساخته شد و اولین نمونه کار گروهی ما بود. این انیمیشن که ابتدا هیچ تهیه کننده ای نداشت پس از پخش بسیار مورد توجه بینندگان قرار گرفت و بعد از ساخت یک تهیه کننده پیدا شد و هزینه ساخت آن را پرداخت کرد و به نوعی انیمیشن را از ما خرید، تا جایی که به یاد دارم این انیمیشن حدوداً در 20 جشنواره شرکت کرد و تقریباً پنج جایزه هم گرفت و باید بگوئیم این انیمیشن پله ترقی گروه کاری ما بود، بعد از آن حدود 14 انیمیشن دیگر ساختم که موضوعاتش آموزشی و صنعتی بود.

فق کویر: کارهای انیمیشنی خود را چگونه به مخاطبین عرضه می کنید و میزان استقبال از آثارتان چگونه است ؟

عمدتاً کارهای ما پخش جشنواره ای هستند و یا درون سازمانی، یعنی تهیه کننده یا سفارش دهنده که اکثریت ارگان دولتی هستند تشخیص می دهند که چه زمانی و از چه طریق یا کانالی پخش شود؛ مثل اینترنت یا تلویزیون و کارهایی هم داشتیم که همکاران ما فرضاً در صدا و سیما دیده اند و خوششان آمده و پیشنهاد پخش آن را دادند که اخیراً مستندی ساختم در زمینه محرم در یزد نامش هم هست کوچه های محرم، این مستند امسال از شبکه تابان پخش شد و تا بحال واکنش بینندگان به کارهایی که ساختیم و پخش شده بسیار عالی بوده که این موضوع انگیزه ما را برای کار بیشتر می کند.

فق کویر: در صورتی که خاطره جالبی از دوره ی فعالیت هنری تان دارید برای خوانندگان بیان کنید:

کار انیمیشن سراسر خاطره است؛ زمانی که انیمیشن قنات را می ساختیم ماه رمضان بود و می بایست در کار آب درون قنات را به صورت زلال در بیاوریم؛ زمانیکه ساخت آب در نرم افزار تمام شد به قدری زیبا و واقعی جلوه می کرد که یادم می آید قبل از افطار همه گروه با دیدن آن عطششان دو چندان شده بود و خاطره دیگر که در مورد انیمیشن یک کار تجاری بود که زمان کمی برای ساخت آن داشتیم که به همین علت روزهای پایانی کار جهت تحویل کار من سه شبانه روز نخوابیدم و حرکت آفتاب و مهتاب و صبح و شب لحظه به لحظه می دیدم و فشار زیاد جسمی را متحمل شدم تا کار را در موعد مقرر تحویل دادم.

فق کویر: علاقمندان به کار هنری بخصوص انیمیشن چه مسیری را برای ورود و ادامه همراه با موفقیت باید طی نمایند؟

انیمیشن صبر ایوب می خواهد؛ یعنی فردی که می خواهد این کار را شروع کند، باید این جمله را مد نظر خود قرار دهد، چون انیمیشن مثل بعضی کارها نیست که سریع و در زمانی کم به نتیجه برسد؛ اگر فردی بخواهد انیمیشن را یاد بگیرد باید چندین سال زمان بگذارد تا مفاهیم اولیه انیمیشن را درک کند. مسئله بعدی این است که انیمیشن یک کار گروهی هست و اگه فردی روحیه کار گروهی را نداشته باشد احتمال خیلی کمی دارد که در این زمینه موفق شود و در نهایت سختی دو چندان ساخت یک انیمیشن نسبت به دیگر کارهای سینمایی است. ما در روند تولید انیمیشن تا زمانی که حتی ۸۰ درصد کار را انجام داده ایم هنوز نتیجه را نمی‌بینیم و باید کار به اتمام برسد تا ماحصل کار خود را مشاهده کنیم و درواقع لذت یک انیماتور پس از پایان کار است.

فق کویر: حرف پایانی:

من خودم هنوز اول راه هستم، ولی کسانی به که می خواهند کار انیمیشن را شروع کنند پیشنهاد می کنم که هدفشان را انتخاب کنند و از این شاخه به آن شاخه نروند و به هدف و کار خودشان ایمان داشته باشند. شخصا علاقمند هستم هر آنچه در این حرفه آموخته ام به دیگران هم آموزش بدهم، چون این کار باعث تجربه بیشتر خودم نیز می شود.